Realtât
Un
brâf e onest lavoradôr, cjatànsi
simpri plui sbracajât des tassis e dal aument continuo dal
cost de vite, si visà che nol podeve plui
mantignì la sôs famée e
mandà a scuele i fruz. Par chest al à
pensât di domondà al sorestant un aument de pae,
tignint cont ancje che lui al faseve tantis oris di in plui cence mai
domondà un franc di plui.
Il
sorestant al
veve simpri stimât e laudât chel
brâf lavoradôr, pe' so braure e serietât
ch'al doprave tal so lavôr, tant chè in ogni
casion, lu mostrave come esempli di copià.
Il bon
sintiment dal sorestant (tirchio,
avâr e
bausâr cence limit), al à
cambiât di colp
umôr, cuanch'al si sintì domondà un
aument di pae dal so dipendent, ritignint che un vêr afront.
Lât
su dutis lis furiis j rispuint sun fà rogant:
"Cumò ti mostri
jò s'al è
vêr che tù tu lavorîs tant".
Cjolte su pene e cjarte, si meté a
scrivi
disint: "Un an al conte 365 'zornadis,
tu però tu duarmis vot oris ogni dì: a cons fats
'a son 122
'zornadis. Altris vot oris tu lis às par
fâ i fats toi e 'a son pari a altris 122 'zornadis, che
mitudis dongje 'a fasin 244
'zornadis: an retsin 121.
Jo ti doi miezore
ogni dì parceche tu fasis la colaziòn; 'a son
altris cuindis diis: an restin 106.
La Domenie no tu lavoris: 'a son 52
e cussì an restin 54
'zornadis. Ten presint che la Sabide tu
às mieze 'zornade di ripôs: cun chest si contin 26
diis. Mi risulte che tu fasis cuindis diis di ferîs e ancje
une settemane, pôc su pôc jù, di
malatie. Podopo il Prin dal An, Nadâl, Epifanie, Pasche, i
Sants, la Madone d'Avôst, il prin di Maj e vie disint, dutis
'zornadis che tù no tu lavoris, e ancjemò
tù tu domandis un aument di pae? Tu
sês
tù che tu âs di dami bês a mì!"
(Enrico Dal Bello)
|